«ο Χάρης Δούκας δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες της Αθηναϊκής Νίκης»
«Τώρα είναι η Ώρα να Σηκώσουμε Ανάστημα. Αύριο ίσως είναι αργά !»
Θα μπορούσε «να κάτσει στ' αυγά του»!
Να επαναπαυτεί στις δάφνες του προσφάτως λαμπερού πολιτικού
του θριάμβου στο Δήμο Αθηναίων αξιοποιώντας τον μελλοντικό χρόνο που θα δούλευε
υπέρ του.
Να φροντίσει, ως τις επόμενες εθνικές εκλογές, να τονώσει ακόμα περισσότερο το πολιτικό του προφίλ μέσα από καθημερινές παραστάσεις δημοσίων σχέσεων, επικοινωνίας και λαοφιλίας.
Να επικεντρωθεί επιχειρησιακά στην άμεση ολοκλήρωση στην Αθήνα 1-2 μεγάλων έργων (π.χ. γήπεδο Βοτανικού) και 2-3 έργων βιτρίνας που θα εκτοξεύσουν τη φήμη του άμεσου και αποτελεσματικού Δημάρχου των έργων και όχι των λόγων.
Να επιδιώξει την εμβάθυνση των πολιτικών συμμαχιών που τον οδήγησαν στη νίκη έναντι του «πρίγκηπα» και του Μητσοτάκη αλλά και τον προσεταιρισμό ευρύτερων δυνάμεων της κεντροαριστεράς.
Να καλλιεργήσει και να αναπτύξει σε στέρεες βάσεις το δίκτυο των προοδευτικών αυτοδιοικητικών δυνάμεων της χώρας για να γίνει η γραμματοσειρά της επόμενης πολιτικής σελίδας.
Και μετά από 3-4 χρόνια, με γιγαντωμένη ακόμα περισσότερο την λαϊκή αίσθηση ότι η ηγεσία «δεν τραβάει», να επανέλθει στο ΠΑΣΟΚ ακόμα πιο δυνατός και λαμπερός.
Μια τέτοια επιλογή θα οδηγούσε την πολιτική του καριέρα σε περισσότερο σίγουρα και ασφαλή πολιτικά μονοπάτια.
Απέδειξε όμως και πάλι ότι ούτε σιγουρατζής είναι ούτε βολεψάκιας.
Όπως πέρυσι έτσι και τώρα…
Πέρυσι μπήκε στη μάχη των δημοτικών εκλογών με το πεδίο να θυμίζει ολοκαύτωμα. Όταν η προθυμία των πρωτοκλασάτων εξέλιπε εκείνος τόλμησε να συγκριθεί και να αντιπαρατεθεί με το κάστρο της Μητσοτακικής μηχανής και την καρδιά της Νέας Δημοκρατίας και βγήκε νικητής. Δεν δίστασε να κουβαλήσει στην πλάτη του την περηφάνια μιας ολόκληρης παράταξης.
Τώρα, μπήκε και πάλι στη φωτιά της προεδρικής εκλογής αψηφώντας τις μυλόπετρες του κομματικού μηχανισμού, τον καθημερινό και αδιάκοπο ελεεινό λασποπόλεμο εχθρών και «φίλων», την αστείρευτη δύναμη εκείνων που ως ποιμενάρχες σπούδασαν το συμβιβασμό με τη μετριότητα και τη στασιμότητα για να καταφέρνουν τον απόλυτο έλεγχο του κόμματος.
Να λοιπόν γιατί δεν επαναπαύτηκε ο Χάρης Δούκας στις δάφνες της Αθηναϊκής Νίκης: γιατί Τώρα είναι η Ώρα της συλλογικής προσπάθειας για να Ενώσουμε Δυνάμεις και να Σηκώσουμε Ανάστημα. Αύριο ίσως είναι αργά !